Een wereld vol afkortingen & mogelijkheden, ook #ditisjci

Janine Zoer

Toen ik lid werd van JCI ’t Gelre was ik me maar vaag bewust van de reikwijdte van JCI. De ‘i’ van internationaal zei me weinig. Ik vond het al erg leuk om nieuwe mensen op lokaal niveau te leren kennen. Een gratis CVA van de Betuwe was wel een extra stimulans om eens vrijblijvend te ervaren hoe het er landelijk aan toegaat. In mijn eentje vertrok ik naar het mooie Tiel en ik was al snel hooked.

Trouwjurk, cowboyhoed en -laarzen Eenmaal in Tiel was ik onder de indruk van de keynotespreker en de workshops die werden georganiseerd. Meer ruimte voor inspiratie was één van de redenen om voor mezelf te beginnen als ondernemer en in die behoefte werd goed voorzien. Dat was de start van de ontdekking van de JCI-wereld met al haar afkortingen, rituelen en gewoontes. ‘Ben je al gepind?’ Ik weet niet meer wie het me vroeg, maar bij die vraag drong zich een beeld van Jezus Christus hangend aan het kruis aan mij op. “Gepind?”, vroeg ik geschokt. Gelukkig blijkt het onschuldiger te zijn dan het beeld in mijn hoofd. Voor degenen onder ons die dit ritueel niet kennen… Bij je installatie als lid krijg je een JCI-pin welke je aan je jasje of blouse kunt bevestigen. Er zijn meerdere pins met verschillende betekenissen. Inmiddels heb ik welgeteld drie pins in mijn bezit. Na mijn eerste landelijk event ben ik voorzichtig verder gaan kijken over de lokale grens van JCI ’t Gelre (ons dorp Epe) heen. Mijn eerste feestavond was al snel een feit. Ik had nog even snel mijn trouwjurk, cowboyhoed en -laarzen voor het Goud & Fout feestje in de kofferbak gegooid. Een goede move, want wat bleek: de JCI feestjes zijn memorabel. Ik was hooked en nieuwsgierig naar wat JCI mij nog meer zou kunnen brengen. Toen er een oproep op Facebook voorbij kwam voor een functie in het landelijke team Training & Development heb ik gereageerd. Weer maakte ik kennis met nieuwe JCI-ers en ontdekte ik een wereld, met heel veel afkortingen, achter de lokale mogelijkheden.

“Inspiratie en gezelligheid, ik was hooked en nieuwsgierig naar wat JCI mij nog meer zou kunnen brengen.”

Doe even normaal

Ik zal eerlijk bekennen, na ruim 3 jaar landelijk actief te zijn weet ik vaak nog steeds niet wat een afkorting betekent. Zelf ben ik dit jaar EVP MTTD. Vorige week hadden we een LPM en op dit moment zijn we ons als FB aan het voorbereiden op het CvA in mei. Als dorpse, niet internationaal georiënteerde JCI-er schrikt dit wel af. “Wat een duur gedoe”, heb ik vaak gedacht. En dat denk ik stiekem nog wel eens. Ik snap dat al die vergaderingen een naam moeten hebben en door ons internationale karakter gebeurd dit vaak in het Engels maar Executive Vicepresident, ‘Ik? Doe even normaal.’ Een wereld die ik niet verkend heb is de internationale kant van JCI. Pas dit jaar is zij zich bewust geworden hoeveel events en trainingsmogelijkheden er internationaal zijn. Gelukkig is JCI zo ingericht dat je kunt kiezen want het is maar voor enkelen weggelegd om alles te doen wat er te halen valt.

Ik ben dit jaar 40 geworden en ik kan zeggen dat ik gegroeid ben als JCI-er en uit mijn lidmaatschap heb gehaald wat ik wilde. Wat me het meest bij zal blijven zijn de mensen die zich belangeloos inzetten voor de leerervaringen van anderen en de learning by doing mentaliteit waarmee hele gave dingen worden gerealiseerd. JCI is een club vol kansen als je op ontdekking durft uit te gaan.

Uitleg voor de gewone JCI-er:

Janine is Executive Vice President Management Team Training en Development, zeg maar voorzitter van het management team voor training en ontwikkeling. In maart deed zij mee aan een Local President Meeting, een bijeenkomst voor lokale voorzitters met het Federatiebestuur, landelijk bestuur van Nederland. Dit was ter voorbereiding op het College van Afgevaardigden, één van de drie vergaderingen in het jaar waar je als Kamer je stem kunt laten horen en waar zij als bestuur verantwoording afleggen.